Jongensuren

In Jongensuren, een nieuwe theatertekst van Koen Verheijden op basis van Burniers romans, zien we vier acteurs, vier vrouwen op de vloer, die afwisselend Andreas Burnier en de door haar gecreëerde personages spelen. Het is een onderzoekende, haast documentaire voorstelling, gemaakt door iemand die diep in het leven en werk is gedoken van een van Nederlands grootste queer schrijvers. Jongensuren is een theatrale ode aan Andreas Burnier, ook in vorm en stijl; associatief, vanuit verschillende perspectieven en met veel (soms wrange) humor.

‘Veel meisjes kon het niets schelen dat ze gekke kleren moesten dragen die je het spelen beletten. Dat ze later hun hele leven het domste en saaiste werk zouden moeten doen in een huis, als ze wilden trouwen. Mij wel. Wat had God tegen mij dat hij mij niet “toevallig” aan de goede kant had laten terechtkomen, zoals die veertig moffenjongens in de garage?’ 

Welkom in de wereld van de Nederlandse sixties-schrijver Andreas Burnier, die ondanks haar vooruitstrevende, nog altijd hyperactuele werk over identiteit en seksualiteit in de vergetelheid is geraakt. Burnier schreef over die onderwerpen op een manier die nu bekend klinkt, maar destijds nog zeer controversieel werd gevonden – en grote impact had. Jongensuren, de theaterbewerking van Burniers werk, ademt de tijdgeest, de dubbele moraal van de naoorlogse periode, en de vrijheidsdrang van een jonge vrouw in een wereld waarin ‘afwijkingen’ worden afgekeurd. 

Koen Verheijden: “Ik vind het bizar dat Andreas Burnier, die zo’n grote invloed heeft gehad op de Nederlandse literatuur, vandaag de dag nog zo weinig bekend is. Met deze voorstelling wil ik haar werk weer de aandacht geven die het verdient. En theater is bij uitstek het middel om historische queer personages een podium te geven.”